iyi seneler

sene muhasebesi falan yapmak bana göre değil. tek bildiğim blogu yazdığımdan bu yana instagram faktöründen dolayı en az yazı yazdığım senenin bu sene olduğu; başka da  bir değerlendirme gelmiyor aklıma. çok gezdim mi? yooo bir bolonya, firenzi, bir izmir / tire / kos bir xanthi aklıma geliyor. eh oldukça az. okudum mu, evet, okudum. en son ''babam aşkale'ye gitmedi'' adlı romanı okudum zaver biberyan'in kaleminden; oldukça yürek burkan bir roman. arada şiir okudum yorgo seferis / mithistorima, sonra yine roman ahmet ümit / elveda güzel vatanım... 
en koşa koşa aldığım (anımsadığım) tespih ağacının gölgesinde, oldu. sevdim. harper lee keşke 2 kitapla kalmasaydı. 

handan niye yemek yazmıyor kaç gündür; handan yemek yiyor mu ki yazsın:)) dün akşam kereviz ondan önceki gün patates salatası yedim yahu! iş yerinde bütün gün sunta benzeri bisküviler yediğimi yazmayayım isterseniz. ama dün akşam evde kalmış son ayva, son yeşil elma ve pazardan aldığım kütür kütür kereviz ile pişirdiğim zeytinyağlı hakikaten enfes olmuştu. 

güven asa sızma kullandım; bir portakal bir de yarım mandalina suyu ile pişirdim ayvalı elmalı kerevizi. sonuç: süper. başka su koymadım, kısık ateşte pişirdim, kerevizin kokusu gelince altını kapatıp dinlendirdim; ılık ılık tadına bakarken üzerine tulum peyniri kırıkladım:))) 

patates salatasına da 3 küçük patates iki yumurta ile başladım; soğan koymadım:( bol roka ve yeşil zeytinle tatlandırdım; bunda monteida sızma kullandım; her iki zeytinyağı da çok lezzetli. sonrası bol limon, az hardal, biraz ezine ile damağına göre ilerle işte. 

*** 

tarih değişince çok şey değişecekmiş algısı yaratılıyor; farkındayız vs.de işte bir şeye de tutunacak insanoğlu; alışveriş olur, sinema olur, okumak olur, gezmek olur, olur da olur herkes kendince meşrebince hayalince bir / bir kaç şeyle tutunuyor hayata. 

benimki de yemek / kitap / gezi. 

gerçi zeynep'in demesine göre 2016 çook değişik olacakmış; bekliyorum bakalım değişiklikleri, olunca kutlarız:) 

daha çok okuyacağım, daha çok gezeceğim, daha çok yemek yiyip kilo almayacağım bir sene istiyorum; sağlıkla / aşkla / parayla 

herkes için de bunları diliyorum 

hadi bakalım 

iyi seneler 

elveda güzel vatanım

sonunu söylemeyeceğim kitabın, merak etmeyin. dün gece okuyup bitirdim ahmet ümit'in son romanı elveda güzel vatanım'ı. ittihat terakki, osmanlı, selanik, istanbul, paşalar, aşk, pera palas oteli...bunlardan herhangi biri ya da bir kaçı ilginizi çekiyorsa; kitapta hepsi var diyeyim kısadan. ben mesela röportajlarında ahmet ümit'in pera palas, o zamanki mönüler, istanbul var diye okuyunca koşa koşa gidip aldım romanı; ittihat ve terakki çok umurumda değildi açıkçası. okudukça kitabı ittihat ve terakki'yi de merak etmeye başladım; açtım başka kaynaklardan okudum nedir ne değildir diye hatta enver ve talat paşaların fotoğraflarına bile baktım; bunu da kitabın başarı hanesine yazabiliriz sanırım.

bir aşk hikayesinin üzerine kurmuş romanı ahmet ümit; iyi de yapmış. zaman zaman karakterleri bugünün kalıplarıyla konuştursa da ben sevdim bu tarih esintili romanı. 

baş karakter şehsuvar sami; beni zaman zaman düşündüklerini söylemediği ya da gerçeği sakladığı için kızdıran bir karakter. daha fazlasını mesela 60 yaşını ve arka planını o zamanki türkiyenin şehsuvar sami'nin şahsında okumak isterdim.  

ester; güzeller güzeli bir kadın. bittabi şehsuvar sami'nin aşkı. 

paşalar paşalar paşalar...  serdengeçti, zabitler ve fedailer; itiraf edeyim kitabın son 100-150 sayfasında bir ara kim / kimdir takip edemeyecek hale geldim ara ara. o zamanlarda kitabı bırakıp bir kahve demledim, zihnimi biraz dinlendirdim sonra yeniden devam ettim. kitap 550 sayfa:) ondan. 

benim gibi tarih bilginiz zayıf ise bölük pörçük anımsatıyor size roman; aaa evet bu yavuz ve midilli evet evet diye diye okuyorsunuz romanı. 

yeter bence kitaba dair düşüncelerim; ben sevdim bu romanı. uzun bir yolculukta iyi bir yol arkadaşı olur ama geri getirmeyin, ağır çünkü; okuyun, okuduğunuz coğrafyada bırakın bir banka olmadı kahveye ya da kaldığınız otele bir başkası okusun. 

günaydın 
kahve? 

istanbul notları

xanthi dedik yunana gittik geldik sanki istanbulda hiç gezmedik gibi istanbul notlarını ihmal ettik. etmeyelim:) istanbulu sevelim, gezelim, görelim ve tabii paylaşalım. 

iki hafta kadar önce iş çıkışı yılbaşı havasını solumak nerede ne var ne yok diye görmek için önce akmerkez sonra kanyon avmleri gezdim;  taksim meydanı malum yine ve yeniden inşaat olduğundan şehrin bu tarafında geziyorum son zamanlarda. akmerkez bildiğiniz gibiydi esas şakacıktan kar yağdırmış kanyon en çok yeni yılı hissettiren yerdi. alışveriş derseniz h&m deki kasa kuyruğunu saymazsak hatırı sayılır bir alışveriş göremedim ben. h&m fiyatlarının uygunluğu ile her daim kasasında kuyruk olan bir mağaza; son zamanlarda mango bile junior vakko gibi davrandığından... 

kanyonda da macrocenter, tchibo gibi favori mağazalarımı dolaştıktan sonra bir kahve içmek için numnum da aldım soluğu. kronotrop biliyorsunuz artık mehmet gürs'ün yani doğal olarak her mehmet gürs mekanında kronotrop var. önce espresso sonra cortado içtim. espresso ve filtre kahve zaten benim damak tadıma uyan klasik kahveler. cortado bir kış günü kocaman bir dilim pasta ile içeceğim bir kahve olarak yer etti damağımda. bara kurulup ister kahve için ister bira isterseniz de tolga'nın size hazırlayacağı içkiyi yudumlayın. ben bir gün bira&köfte için gideceğim. bu ara sanırım bir mönü değişikliğine gidecekler ama sanmam ki köfte kalksın mönüden. yalnız laf aramızda cumartesi günleri kreş formatında kanyon numnum;=) çocuğunu kapan geliyor, benim gibi çocuklarla arası pek iyi olmayan biriyseniz hafta içi gidin derim.  

*** 

avmleri boşver handan bize şehirden haber ver! bir kitap panayırı var bu hafta sonu: 

bu hafta sonu aras ve istos yayınevleri 200 ü aşkın kitap ile bir panayırı düzenliyor; 
beyoğlu panayia isodion kilisesinin avlusunda 
kilise nerede? hacopulo pasajının yanında 

kitapları indirimli alacağımız gibi yazarlarla tanışma imkanımız da olacak sanırım. 

*** 

başka ne var şehirde; açılacağını aylar öncesinden sevgili cahide ve tamer ile sohbetimizden bildiğim, açılış gününden de haberdar olduğum ama gidemediğim perispri kumbaracı var istanbulda gün geçmiyor ki mekan açılmasın kabilinden;
perispri balat'ın kardeşi, perispri kumbaracı 
kumbaracı yokuşu no: 36  da bir gidip bakmak bir içkilerini içmek gerek. dekorasyon konusunda ben yazmayayım ama sürprizli olduğunu söyleyeyim. gitmesem de biliyorum:) 

leb i derya'nın karşısı gibi az biraz yürüyün yokuştan aşağı, göreceksiniz mekanı. 

*** 

hava buz gibi. evde beyaz şarap ile risotto yaparken kahveme yolculuk ganimeti jim beam ekleyip içimi ısıtıyorum:)  

*** 

haftaya memet güreli'nin sergisinin açılışı var. evin sanat galerisinde 

*** 

aklıma gelenler bunlar. 

hadi bir kahve daha 

iskeçe yani xanthi için hap bilgi notları

xanthi'de musluk suyu içiliyor. suya para vermeyin. ben döndüğümden beri istanbulda da  suyu musluktan içiyorum, ölmem değil mi?:))) 

her yere yürüyerek gidebilirsiniz. 

kasaplar çarşısında ( ilk dükkan )  yorgo ve gülsüm ile tanışırsanız size çok yardımcı olurlar. hem görün bakın kasaplar çarşısı nasıl temiz nasıl kokusuz ve fiyatlar nasıl ucuz. ağlamak isteyeceksiniz burada pirzolaya verdiğimiz para ile orayı karşılaştırınca. 

kasaplar çarşısının bitişinde irene'nin çalıştığı - belki işletmecisi bilmiyorum- lokantaya oturun; tavuk çevriliyor, kanat çevriliyor, köfte var. ne dilerseniz sipariş edin; sırtınızı yaslayın, internete de bağlanın; keyfinize bakın. çoğu mekanın internet şifresi telefon numarası, bunu unutmayın. 

yerel biralarından için. benim favorim beptina gibi yazılışı olan yunanlıların ''vergina'' diye telaffuz ettiği gümülcine birası. meyhanede 1.5 euro! keyfinize bakın. 

retsina için. hangi çeşidini bulursanız görürseniz hiç fark etmez! 

lukaniko bir çeşit sucuk. evet içinde bir miktar domuz eti var. bunu belirteyim. kaygılarınız varsa buna dair, yemezsiniz; köfteler ise süt danası; gönül rahatlığıyla yiyebilirsiniz. 

sigara pahalı. ya giderken gümrüksüz sahadan alın ya da herkesin yaptığı gibi tütün alıp sarmasını öğrenin. ya da içmeyin yav! 

taverna müzikli yer değil. lokanta ya da meyhane ama müzikli değil. ona göre:) 

xanthi'de club var ama ben çok ama çok uykucu olduğumdan gidemedim. siz gidin bakın nasıl. 

iskeçe / istanbul; 25 euro otobüs bileti. günde iki sefer var kamil koç'ta; sabah ve gece. gece yolculuğu yorucu; tam uyuyorsunuz yunan pasaport kontrolü hadi onu geçtiniz bu kez türkiye sınır pasaport kontrolü. sabah 10 sularında bir servis var. o daha iyi uyu uyan olmaz. 

kahve için. içebiliyorsanız / üşümüyorsanız  buzlu kahvelerinden için. ben yaz olsa içerdim ama bu mevsimde yok anacım. dondum zaten, dağ montum olmasa sokağa bile çıkamazdım. ama yorgo ve marika alışık; çocuklar bile kırmızı kırmızı yanaklarla meydanda koşup oynuyor; o soğukta! 

istanbul iskeçe; 70 lira civarı. yani 25 euronun karşılığı. rahat olun. kimse kimseye kazık atmıyor bu topraklarda:) 

şimdi giderseniz bolca tarçınlı noel kurabiyelerinden yiyin. gelirken de getirin. 

eski tütün fabrikasını gezin. hala tütün kokan yerleri göreceksiniz. 

kendinizi güvende hissedin. 

ortalama 50 euro gidiş dönüş bilet parasından başka hostele gecelik 15 avro verirseniz mesela 3 gece 45 avro olsa; 100 avro yol ve hostel desek, günlük yeme içme kapasitenize göre bir bütçe çıkarın. bira 2 euro, kahve 1.5 euro, köfte porsiyon 5.5 euro gibi... ben lukaniko yedim bir akşam iki tane, yanında da patates ve soğan 3 euro ödedim büfeye. işte fiyatlar bu minvalde. günde 20 avro ortalama ile gezersiniz. masraflarınızı azaltmak isterseniz markete gidin, mezelerden yaptırın, bira alın oturun meydanda yiyip için. süper ekonomik. 

karnaval ve festival var xanthi'de; ayrı ayrı zamanlarda. o zaman otel ya da hostelde yerinizi önceden ayırtın; dediklerine göre sokaklarında yürüyecek yer olmuyormuş, ona göre. 

kavala yakın, bir gününüzü kavalaya ayırabilirsiniz. eski kavala yazılarımı bulursanız orada ayrıntılı bilgiler var. 

bilmem ki aklıma gelen bir şey olursa bir xanthi yazısı daha çıkar mı elimden... 

geziyle keşifle seyahatle kalın 

sıcağı sıcağına iskeçe notları xanthi de diyebilirsiniz

sıcağı sıcağına aklımda / damağımda  kalanları unutmadan yazayım. iskeçe yaklaşık 100 bin nüfuslu küçük bir şehir; bir oldtown denilen eski şehir bir de çarşının olduğu merkez var. bütün şehri yürüyerek gezdim ben; belki deniz kenarına inmek için belediye otobüsü veya taksi tercih edilebilir ama şehir yetti bana deniz kenarına yazın geldiğimde oradan adaya gideceğimden bu ziyaretimde inmedim. 

iskeçe gezisi benim için biraz erken yılbaşı kutlaması idi. uzun yürüyüşler uzun yemek molaları ve hakikaten uzun uykular uyudum. uyudum demişken bu şehirde bir çok küçük avrupa şehrinde olmayan hostel var, hem de geceliği 15 euro! üstelik sabah kahve de bu ücrete dahi. ve dahası tertemiz, bir yıllık henüz, nefis kahve, iyi müzik ve duşa sahip bir hostel. işletmeci epeyi gezmiş görmüş küba'ya kadar gitmiş bir bey. happy living hostel cafe bar old town girişinde sayılır. aklınızda olsun. 

iskeçe yani xanthi'de kötü kahve içmek diye bir olasılık yok. her yer nefis kahve yapıyor ve benim daha gittiğim ilk saatte tanıştığım meral biz burada kahve ile yaşıyoruz, diyecek kadar çok kahve tüketiliyor ve seviliyor. o yüzden her yerde çok iyi kahveleri 1, 1.5 euro gibi fiyatlara içebiliyorsunuz. tabii bu take away kahve fiyatı; oturup içince iki katına çıkabiliyor fiyat. 

otobüsle gitmek fiyat olarak vs uygun ama yorucu; servis 1 saat önceden esenlere götürüyor; esenlerde bir saat geçirmek hakikaten sıkıntılı. sonra iki pasaport kontrolü vs derken 7 saat sürüyor xanthi'ye yolculuk. sonrası sora sora buluyorsunuz yolunuzu:) benim gibi hiç hazırlık yapmadan giderseniz önce bir karnımı doyurayım deyip oturduğunuz küçücük tavernada türk gençlerle karşılaşınca ayarlanabiliyor her şey; hosteli buldu hemen meral; sonrasında da leziz kahveler ikram etti bana; buradan bir kez daha teşekkürler sevgili meral. 

iskeçe çok güvenli bir şehir. insanları kibar ve uygar. zaten dil sorunu yaşamıyorsunuz en az ingilizce bilen bile bizim lise ingilizcesinden daha iyi ingilizce konuşuyor:) e türkler de var. daha ne olsun. 

ben ilk gün deniz ürünlerine vurdum bünyeyi. sonra kasaplar çarşısını keşfedince de ete köfteye. hepsi inanılmaz lezzetli. tabii en favorim her zaman lukaniko; her yerde lukaniko ve patates ve de soğan yedim:)))) son bulduğum esnaf meyhanesinde de meze ve yine lukaniko ile xanthi'ye veda ettim. 

xanthi'ye giderseniz; önce en tepeye çıkın; orada alexandra cafede bir espresso ile şehre tepeden bakın. sonra oradan sallan yuvarlan döne dolaşa aşağı inerken eski evlerin güzelliğini görün. şehir içinde bir ana cadde var; şu an noel için ışıklandırılmış ve müzik yayını yapılıyor. o sokağı ve paralel sokaklarını sonra komotini yolundaki derenin de geçtiği sokağı nihayetinde merkezdeki bütün sokakları hiç acele etmeden yürüyün yürüyün yürüyün. kahve molası verin, yemek yiyin arada bir bira için ( 1.5 ya da 2 euro ) alın bir kitap gidin hostelin cafesine okuyun, uyuyun, dinlenin; sonra gelin istanbula ve sorun yumağının içine düşün. ben yunanda bir sene gezsem yorulmam. 

alışveriş olarak kahve alabilirsiniz, çok leziz hamur işleri var kurabiye alabilirsiniz, kıyafet pek tavsiye etmiyorum çünkü çok pahalı; terkosta 5 lira olan tişörtler orada 5 euro. 

yunan güzel. insanları rahat ve uygar dahası güvenilir. ıraklı bir genç, ilk geldiği zamanlar dil bilmediğinden esnafın ona para üstünü verirken anlaması ve aklında soru işareti kalmaması için yavaş yavaş saydığını anlatıyordu ve daha bunun gibi nice örnekler. 

şimdilik bu kadar. hepsinin fotoğrafı instagram sayfamda var. 

*** 

bir de haber vereyim, kaçayım. gooogoook blogda yılbaşı hediyesi çekilişi var. ayrıntılar için; 

tık tık

hadi bakalım 

geziyle kalın 

güven asa naturel sızma

şu an ben;
erken hasat soğuk sıkım pırlanta cam şişe kullanıyorum. 

güven asa markası ile bu sene sirha istanbul fuarında tanıştım; erhan erşen bey tesislerini, helal sertifikalarını, işletmelerinin özellik ve kapasitelerini anlattı ama ben bütün bunları uzun uzun yazmayacağım; internet adreslerini verip yunanistan için çanta hazırlamaya gideceğim. çanta hazırlama dediysem; boş çanta ile gidip feta, sızma ve kahve ile dolu bir çanta ile döneceğimden elzem ihtiyaçlarımı koyacağım bir sırt çantasını hazırlamaktan bahsediyorum. 
ne diyordum; 

güven asa  ve benim kullandığım erken hasat pırlanta cam şişe için tık tık 
inceleyin, tadın sonra üşenmezseniz bana da yazın görüşlerinizi yazmasanız da olur. 

Siparişleriniz İçin: 444 69 62 veya 0530 519 95 54 'i aramanız yeterli.  

işte böyle, her fuarda bir başka üretici ile tanışmak da blog yazmanın bir başka güzel tarafı. 

*** 

handan, kaçar 

yemek üzerine okumayı seviyorsanız, bu yazı size

yemek ile ucundan kıyısından bir ilginiz okumak ile alakanız var mı? soruların en az birine bile evet yanıtı verdiyseniz bu kitap tavsiyemi aklınızın bir tarafına yazın. benim gibi şanslıysanız hazır yılbaşı da yaklaşırken hediye gelebilir kitaplar, tabii alacak kişileri yönlendirirseniz; benim kitaplar fuar zamanından, ancak geçti elime. 

dün akşam risotto yaptım biliyorsunuz; sızma ve tereyağında çevirdiğim bol soğan ve sarımsaklara pirinci eklediğimde yan ocakta tavuk suyu kaynıyordu. sonrası işte bir kepçe tavuk suyu, bir yudum şarap, aa dur risottoya da şarap eklenecekti:) şeklinde ara ara tuz kontrolü yaparak deniz tuzu ve karabiber ekleyip tavuğu da ekleyerek pişirdiğim koca bir tencere risotto ile baş başa kalınca arkadaşlarım düştü aklıma. koydum tencereye risottoyu üstüne kitapları bir de güven asa deneme boy sızmayı düştüm yola. yol dediğime bakmayın, 10 dakika. 

ben şarabımı yudumlayıp bana aldıkları kitaplara bakarken onlar çok leziz olmuş bu handannn diye risottoyu yemekteydiler. herkes mutluydu. 

*** 

sevim gökyıldız 

sanatçı sofraları 

hem okuyorum hem de notları alıyorum. mesela colette şampanyayı çok seviyormuş. aynı colette kendi hazırladığı sofralarda uzun saatler geçirmekten çok keyif alırmış ve 

''biraz büyücülük bilmiyorsanız, mutfağa hiç girmeyin.'' dermiş. 

gece karıştırdım biraz kitabı; şimdi not ala ala okuyorum; mesela proust hiç ekmek yemezmiş. biraz colette biraz da proust'a mı benziyorum:))? 

bunun yanında bir de deniz gürsoy / balık mezeleri kitabını almış sevgili arkadaşlarım; bir teşekkür de buradan. yemek okuyup yemek yapmak sonra bir sofrada paylaşmak pek güzel. bir gün de rakı masası kuralım deniz gürsoy okurken. 

yazarlar pek düşkünlermiş yemeğe; görünen o ki bir odaya kapanıp saatlerce yazmanın sonucunda gezmeye ya da başka uğraşlara vakit harcamaktansa en iyi ikili olan sohbet ve yemeği dahil etmişler yaşamlarına; iyi de etmişler. 

daha önce de yazdım; iyi yemek bende kafa yapıyor:))) vallaha bak iyi bir karides yediğim zaman bir şey içmeme gerek yok; keyifleniyorum. keza iyi bir kuzu pirzola 

tam yemek vakti yazdıklarıma bak ya! sustum. 

sevim gökyıldız 

sanatçı sofraları 

yemek sanat 

oğlak / yemek / kültür 

175 sayfa