elveda güzel vatanım

sonunu söylemeyeceğim kitabın, merak etmeyin. dün gece okuyup bitirdim ahmet ümit'in son romanı elveda güzel vatanım'ı. ittihat terakki, osmanlı, selanik, istanbul, paşalar, aşk, pera palas oteli...bunlardan herhangi biri ya da bir kaçı ilginizi çekiyorsa; kitapta hepsi var diyeyim kısadan. ben mesela röportajlarında ahmet ümit'in pera palas, o zamanki mönüler, istanbul var diye okuyunca koşa koşa gidip aldım romanı; ittihat ve terakki çok umurumda değildi açıkçası. okudukça kitabı ittihat ve terakki'yi de merak etmeye başladım; açtım başka kaynaklardan okudum nedir ne değildir diye hatta enver ve talat paşaların fotoğraflarına bile baktım; bunu da kitabın başarı hanesine yazabiliriz sanırım.

bir aşk hikayesinin üzerine kurmuş romanı ahmet ümit; iyi de yapmış. zaman zaman karakterleri bugünün kalıplarıyla konuştursa da ben sevdim bu tarih esintili romanı. 

baş karakter şehsuvar sami; beni zaman zaman düşündüklerini söylemediği ya da gerçeği sakladığı için kızdıran bir karakter. daha fazlasını mesela 60 yaşını ve arka planını o zamanki türkiyenin şehsuvar sami'nin şahsında okumak isterdim.  

ester; güzeller güzeli bir kadın. bittabi şehsuvar sami'nin aşkı. 

paşalar paşalar paşalar...  serdengeçti, zabitler ve fedailer; itiraf edeyim kitabın son 100-150 sayfasında bir ara kim / kimdir takip edemeyecek hale geldim ara ara. o zamanlarda kitabı bırakıp bir kahve demledim, zihnimi biraz dinlendirdim sonra yeniden devam ettim. kitap 550 sayfa:) ondan. 

benim gibi tarih bilginiz zayıf ise bölük pörçük anımsatıyor size roman; aaa evet bu yavuz ve midilli evet evet diye diye okuyorsunuz romanı. 

yeter bence kitaba dair düşüncelerim; ben sevdim bu romanı. uzun bir yolculukta iyi bir yol arkadaşı olur ama geri getirmeyin, ağır çünkü; okuyun, okuduğunuz coğrafyada bırakın bir banka olmadı kahveye ya da kaldığınız otele bir başkası okusun. 

günaydın 
kahve?