minik güzel kahvaltı tabakları hazırlayıp, erken kahvaltılar yapıyor
çıtır çerez filmler izleyip, öğle uykularına uyuyor
mesela juanita filmini tavsiye ediyorken size ben çoktan başka bir filme geçmiş oluyorum
şef'i görmeye gidiyor bazan sokağa çıkma yasağından hiç haberim olmuyor:)
sonra koşa koşa -şaka tabii ki- gayet rahat eve dönüyorum
evi sıkça havalandırıp, temizliyor
basit yemekler yapıyor
yeni çıkan az sayıdaki kitabı takip ediyor
ne 2020 yılıymış arkadaş! diye sıkça şaşırıyor
bu sene doğum günümde kendime seyahat ısmarlayamayacağımı hissediyor
güzel, teraslı, püfür püfür bir yerde yemek ısmarlayıp belki konaklarım bile düşünüyor
okuyor, yazıyor, izliyor, bol bol kiraz karpuz dondurma ve çikolata yiyor
buna rağmen ''aaa zayıflamışsın sen'' tepkileri alıyor
çünkü her sabah yaptığım nefes ve esneme hareketleri artık beni fit gösteriyor
eylül serinliğini şimdiden özlüyor
seyahat gözümde tütüyor
ben marinaleda'da iken hamile olan alba'nın ablası, doğurdu. çocuğu instagamdan izliyor böylece marinaleda'ya ne kadar süre gitmediğimin hesabını tutuyorum. umarım çocuk okula başlamadan bir daha giderim.
artık marketten gelince her şeyi silmiyorum sadece poşetlerini atıyorum ama ben hala sokaktan eve gelince duş alıyorum. buna devam edeceğim sanırım artık
3-4 aydır korkmadan sımsıkı sarıldığım tek canlı; şef:)
en kısa zamanda ki bu da sonbahardan önce değil, seyahate çıkmak istiyorum.
işte böyle
günaydın
iyi pazarlar
yolda olmak; ne muhteşem bir duygudur.
ne çok şey özlendi ve nelere hayıflandı bu zaman.