yarın yola çıkıyoruz! tey tey tey!

günaydın
umuyorum ve istiyorum ki bu son sokağa çıkma yasağı olsun. cuma günü  önünden geçtiğim kafe ve lokantalarda çocuklar şen kahkahalar atarak sandalyeleri dışarı çıkarmaya, camları silmeye başlamışlardı. gülümseyerek hepsine günaydın, deyip yoluma devam ettim. iki ayı geçti kapalı mekanlar;  hem evde sıkıldılar hem de gelirleri çok azaldı. bir işlerinin olup geri dönüyor olmaları belli ki hepsini neşelendirmişti. ben de neşelendim. çünkü daha önce de yazmıştım bu şehirde en çok arkadaşım ve tanıdığım hizmet sektöründe benim. 

bu hafta sonu için bir karpuz, bir kalıp ezine bir kaç da yumurta alıp eve geldiğimde artık değil yemek yapmak yumurta kırmak bile istemediğimi fark ettim. kırmadım da zaten haşladım yumurtaları:) bol yoğurt ve baharatla tatlandırıp yedim. 

sonra dolabın kuytularında bir balık konservesi buldum. hiçç tabağa bile koymadan yağını süzüp ayakta onu da akşam yemeği niyetine yiyip, jeremiah tower: the last magnificent belgeselini izledim. ve kendi kendime ''ulan adamlar 83 lerde 25 metre barı olan restoran açmışlar 
( stars) ben şu senede istanbulda 25 metre barı olan yer bilmiyorum'' dedim. bizim yeme içme sektörümüz henüz emeklemiyor bile bence. 

yarın sabah yola çıkıyoruz. istikamet güney marmara. gönen pazarını gezip erdek'te koruk suyu içmeyi kimselerin olmadığı koylarda güneşlenmeyi düşünüyorum. belki akyakaya kadar iner oradan yunanistan ''gelemezsiniz'' diye verdiği yanlış karardan dönerse bir yunan adası yapıp hoop geri istanbula. planlar böyle bakalım gerçekler ne olacak:) 

bursa - balıkesir- akyaka hattında kırmızı ete pek prim vermeyip deniz ürünlerine bandırmak istiyorum bünyeyi. raul şef hala soruyor; ''ne zaman geliyorsun?'' 

işte böyle. umuyorum ki insanlar kişisel olarak korunmak için başkalarının gözüne sokmadan önlemlerini alır, ve ikinci dalga olmadan bu pandemi sürecini uğurlarız, yaz sonu. hadi bakalım. elinizi arabanızı evinizi temiz tutup tanımadığınız insanlarla çok iletişime girmeden şu yazı sakin sakin atlatalım. vallahi benim yeni bir dalga ve sokağa çıkma yasağını kaldıracak sabrım kalmadı. bu kadar, bitti. 

buz gibi biralar, yol şarkıları, yol üstü durakları ile zaman zaman cee deyip kaçarım. okumaya izlemeye devam.