2020 akıllı ol!

güzel bir gündü

kardeşimi evlendirdik 

ocak; kos ve bodrum 

şubat: 

mart: malaga, fuengirola, estepa, marinaleda  tapas ve deniz ürünlerine doyduğum, tekrar tekrar gelmekten vazgeçmeyeceğim bir coğrafya; ispanya. ayrıntılı yazılar için tık tık 

temmuz: bükreş, belgrad. belgrad da bir daha yolumu düşüreceğim şehirlerden; çok ışıklı çok güzel çok rahat 

ağustos; bodrum, kos, kalimnos 

*** 

bu sene ortalama 3 ayda bir seyahate çıkmış ve en az iki şehir olmadı 3 ada gezip dönmüşüm. yetmez ama kabul edilebilir. 

şimdi seyahat haftasına girdim yine. bugün çıkış harcını yatırıp para mara gibi işleri hallettim. şimdi baktım hamburg beni yağmurla karşılayacak. çok az ama üşümeyecek kadar kıyafet almayı düşünüyorum yanıma. dönüşte valizimi kozmetik, yiyecek ve içecek ile doldurmak için. 

*** 

yeni yılda şunu yapacağım bunu yapacağım vs planlar için yeterince büyüdüm. daha fazla seyahat edip, daha uzun saatler yemek masasında geçirip, çok fazla bir şeyi kafama takmadan, şehrin sevdiğim noktalarını daha sık ziyaret ederek, esmer ve canan ile daha uzun zamanlar geçirip daha çok gülüp eğlenerek, akyakada ramazan şefi, izmirde madalyalı arkadaşımı:), bursada birsel ve nurayı daha çok görerek, belki birsel ile bir seyahate çıkarak 2020 yi geçirmek istiyorum. 

kendime daha çok kıymet verdiğim zamanlardan geçiyorum. evimi de yaşantımı da hafiflettim. üstünde yazılı şehirlerden henüz hiçbirine gitmemiş olsam da çok içime sinerek aldığım masada çok leziz yemekler yiyip leziz şaraplar yudumlayarak her bir parçasını özenle seçtiğim battaniye ve koltuk örtülerimle sıcak evde film izleyerek geçirdiğim zamanlara da evden dışarıda sergi, yeni mekanlar, açılışlar, alışverişler, kokteyller ile vakit geçirdiğim zamanlara da bayılıyorum. 

*** 

cumartesi günü gittiğim fikret adana ocakbaşı için de iki satır yazıp kaçayım. 

vedat milor yazmadan önce de gidiyorduk. kardeşim ocakbaşını sever; o geldiğinde farklı yerleri deniyoruz. daha önce ocakbaşı karşılaştırmaları diye yazdım, merak eden ona da bakar. fikret adana ocakbaşı evime yürüme mesafesinde; bu cuma cumartesi akşamları için paha biçilemez bir rahatlık. cumartesi sabah erkenden saçlarımı serkan, ellerimi ebru şıkır şıkır parlatınca eh dedim handan önce bir cihangir keyif içkisi. 

kaktüs kahve cihangir 

istanbulda yaşamadığım zamanlardan bildiğim, geldikçe gittiğim bir kahve burası

hep sevdim, içkisini de yemeğini de kahvaltısını da 

sonra artık mahalle ve ocakbaşı. 

fikret ve sezai usta harikalar yaratıyor! telefonda rezervasyonları zaman zaman fikret usta alıyor, işler yoğunlaşıp ocağa geçince ''100 den sonra durdurun'' dediğini duydu bu kulaklar. ben, adana ile başlıyorum. sumaklı soğan, lavaş, turp, roka salatası ve ezme geliyor. yavaş yavaş keyifle hepsini mideye indiriyorum. sonra gelsin kuzu gibi kuzu pirzolalar. buna bayılıyorum. 

etler leziz, pişirme güzel, ocakbaşına kurulup etten yemekten sohbet ede ede kebapları yuvarlamak harika:)))) 

tatlı, çay ikramlarını geri çeviriyorum. çünkü bence bunlar iyi bir yemekten sonra gereksiz. tatlıyı açken yiyorum zaten ben, yediğim zamanlar. 

restorandan çıktığımda keyifle bir ıslık tutturup eve yürüyorum. bir film izlemiştim; yedikleri muhteşem yemekten sonra dışarı çıkıp elele tutuşup şarkı söylüyordu, davetliler. yemek üzerine olan filmleri de seviyorum, eve gelip en sevdiğim müzikleri peş peşe açıp salonda dans ediyorum. 

işte böyle. pazar günü ise hiçç evden çıkmadan yumuşacık pandufları ayağıma geçirip elmalı tarçınlı mandalinalı çay demleyip kahvaltı yapıyor, yine film izliyor, öğle uykusuna uyuyup akşama yine basit ve leziz yemekler yapıp haldun dormen'in anılarını okuyorum. bu kitabı iyi ki almışım; istanbul tiyatrolarının ve istanbul gece hayatının arka planı var kitapta. geçen gün devlet tiyatrolarının 70. yılı kokteylindeydim; televizyon açık ve ben de içinde oturmuşum gibi bir histi yaşadığım. bütün dizi oyuncuları oradaydı. meyve suyu içip, defne yalnız hanımefendi ve buket ile sohbet edip 70. yılını kutladık, devlet tiyatrolarının. oyuna kalamadım, ben. bir gün mecidiyeköy sahnesinde bir oyun izleyeyim, diye kendi kendime söylenip gecenin karanlığına karıştım:) ne afili değil mi? evime gittim yani. 

hadi bakalım, 2020 herkese sağlık  ve para getirsin, gerisini biz hallederiz. 

iyi seneler.